فرد مبتلا به اختلال شخصیت دوری جو، ترس زیادی از طرد شدن توسط دیگران دارد و سعی در دور شدن از جمع های اجتماعی دارد. این افراد بسیاری از موقعیت های شغلی را بخاطر ترس هایشان از دست می دهند. آنها به صورت مداوم احساس خجالت، شرمساری و بی کفایتی دارند و خود را پایین تر از دیگران می بینند. این افراد با دیگران صمیمیت زیادی ندارند و به دلیل اضطراب و ترس هایشان نمی توانند از زندگی لذت کافی را ببرند. همچنین این افراد بسیار خجالتی هستند.

ملاک های تشخیصی اختلال شخصیت دوری جو

الگوی فراگیر مهار اجتماعی، احساس عدم کفایت و حساسیت بیش از حد به بازخورد منفی که از ابتدای بزرگسالی شروع می شود و در شرایط مختلف وجود دارد، به صورتی که با چهار یا تعداد بیشتری از موارد زیر آشکار می شود:

 از فعالیت های شغلی که شامل ارتباط بین فردی قابل توجهی است اجتناب می کند چرا که از انتقاد، عدم تأیید، یا طرد می ترسد.

 مایل نیست با مردم درگیر شود مگر اینکه مطمئن باشد، مورد پسند واقع می شود.

 در روابط صمیمی، خویشتنداری را از ترس مورد تمسخر قرار گرفتن و شرمندگی نشان می دهد.

 نگران انتقاد یا طرد شدن در موقعیت های اجتماعی است.

 به دلیل احساس عدم کفایت در موقعیت های جدید بین فردی مهار می شود.

 به طور غیرمعمول تمایلی به ریسک شخصی یا انجام فعالیت های جدید ندارد زیرا می ترسد مورد شرمساری واقع شود.

ویژگی های تشخیصی اختلال شخصیت دوری جو

ویژگی اساسی اختلال شخصیت دوری جو، الگوی فراگیر مهار اجتماعی، احساس عدم کفایت، و حساسیت بیش از حد به بازخورد منفی است که در ابتدای بزرگسالی شروع و در شرایط مختلفی وجود دارد.

 این افراد، از برقرار کردن روابط دوستی تازه تا وقتی مطمئن نباشند که دوست داشتنی خواهند بود و بدون انتقاد پذیرفته خواهند شد، دوری می کنند (ملاک ب). از نظر آنها دیگران عیب جو و طردکننده تصور می شوند، مگر اینکه آنها آزمون های دقیقی را که خلاف آن را ثابت کند گذرانده باشند.

 به دلیل اینکه افراد مبتلا به این اختلال مدام در فکر انتقاد شدن یا طرد شدن در موقعیت های اجتماعی هستند، ممکن است آستانه قابل توجه پایینی برای تشخیص چنین واکنش هایی داشته باشند (ملاک د). اگر کسی حتی کمی طردکننده یا منتقد باشد، ممکن است این افراد به شدت آزرده شوند. آنها ساکت، خجالتی، آرام و «نادیدنی» هستند، زیرا می ترسند هر گونه اشارت و توجهی طرد کننده یا تحقیرآمیز باشد. آنان فکر می کنند صرف نظر از آنچه بگویند، دیگران آن را «اشتباه» در نظر خواهند گرفت، و به همین دلیل ممکن است اصلا چیزی نگویند. آنها به نشانه های کوچکی که نشان دهنده تمسخر یا استهزا است، واکنش تند نشان می دهند.

 تردیدها درباره جذابیت شخصی و شایستگی های اجتماعی در موقعیت هایی خیلی بروز می کند که شامل تعامل با غریبه ها باشد این افراد بر این باورند که از نظر اجتماعی ناتوان هستند، از نظر شخصی جذاب نیستند یا نسبت به دیگران فرومایه هستند (ملاک و).

 موضوعات تشخیصی مرتبط با جنسیت

به نظر می رسد که اختلال شخصیت دوری جو در مردان و زنان، به طور برابر شایع است.

تشخیص افتراقی اختلال شخصیت دوری جو

 اختلال اضطرابی

به نظر می رسد که همپوشانی زیادی بین اختلال شخصیت دوری جو و اختلال اضطراب اجتماعی (فوبی اجتماعی) وجود داشته باشد، به طوری که ممکن است آنها برداشت های دیگری از بیماری های یکسان یا مشابه باشند. اجتناب همچنین مشخصه اصلی اختلال شخصیت دوری جو و آگورافوبیا است، که اغلب به طور همزمان اتفاق می افتند.

 اختلالات شخصیت و صفات شخصیت دیگر

سایر اختلالات شخصیتی را می توان با اختلالات شخصیتی قابل پیشگیری اشتباه گرفت زیرا دارای خصوصیات مشترک هستند با این حال، اگر فردی دارای ویژگی های شخصیتی است که دارای معیارهای یک یا چند اختلال شخصیت علاوه بر اختلال شخصیت اجتنابی، همگی قابل تشخیص هستند.

 اختلال شخصیت اسکیزوئید و اختلال شخصیت اسکیزوتایپی نیز مانند اختلال شخصیت دوری جو با انزوای اجتماعی مشخص می شوند. با این وجود، افراد مبتلا به اختلال شخصیت دوری جو می خواهند با دیگران رابطه برقرار کنند و تنهایی خود را عمیقا احساس می کنند، در صورتی که که افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید یا اسکیزوتایپی ممکن است از انزوای اجتماعی خود راضی باشند یا حتی آن را ترجیح دهند.

 هر دو اختلال شخصیت پارانوئید و اختلال شخصیت دوری جو با عدم تمایل در اعتماد کردن به دیگران مشخص می شوند. اگرچه، در اختلال شخصیت دوری جو این بی میلی بیشتر به دلیل ترس از شرمنده شدن یا آشکار شدن بی کفایتی تا ترس از نیت بدخواهانه دیگران است. بسیاری از افراد ویژگی های شخصیتی اجتنابی از خود نشان می دهند. فقط وقتی این ویژگی ها انعطاف ناپذیر، ناسازگاری و مداوم باشد و منجر به اختلالات عملکردی قابل توجه یا ناراحتی ذهنی شود، یک اختلال شخصیت قابل پیشگیری است.

 تغییر شخصیت ناشی از بیماری جسمانی دیگر

اختلال شخصیت دوری جو باید از تغییر شخصیت ناشی از بیماری جسمانی دیگر متمایز شود که در آن، ویژگی هایی که آشکار می شوند، به دلیل تأثیرات بیماری جسمانی دیگر بر دستگاه عصبی مرکزی است.

 اختلالات مصرف مواد

اختلال شخصیت دوری جو را نیز باید از علائمی که ممکن است با مصرف طولانی مدت مواد ایجاد شود، متمایز کرد.